Karesi teknesi
Karesi donanması, Türklerin kurduğu ilk donanmalardan ve Osmanlı devleti ve Türkiye donanmasının çekirdeği. Osmanlı Devleti bahriyesinin temelini oluşturan donanmadır. Türk denizciliğinin atası. 70-80 civarı teknesi olduğu Bizans kaynaklarında yazıyor.
Karesi Beyliği hem Marmara hem de Ege sahillerine kıyısı olan beyliğinde büyük bir donanma kurarak Rumeli’ye iki kere sefer düzenlemiştir. Karesi Bey’ine Sahillerin Emiri (Emir-ül Savahil) olarak hitap ediliyordu. Kuzey Ege sahillerini ve Güney Marmara kıyılarını yönetmek, Balıkesir'e 1290'lu yıllardan gelen Karesi beyliği mirasıdır. Kaynaklarda ilk olarak 1329 ve 1330 yıllarında deniz faaliyetleri içerisinde oldukları görülmektedir. Karesi beyliğinin (hangi hükümdarın olduğu belirsiz, büyük ihtimal Yahşi Bey) ilk deniz seferi 1331 tarihinde 70 tekne ile Akdeniz’den Ferres'e (ferecik, veya kara feriye) (Batı Trakya kıyıları) düzenlediği seferdir. İkinci deniz seferi ise 1333 tarihinde 60 tekne ile Akdeniz’den Aynaroz Yarımadası'na (Selanik kıyıları) düzenlediği seferidir. Bu yıllarda Karesi beyliği, deniz gücü bakımından en ileri beyliktir. Ancak Karesi Beyliği 1334 yılındaki Büyük Haçlı&Bizans-Karesi deniz savaşını kaybetmiş ve savaş tekne sayısı 20'nin altına düşmüştür. Arap kaynaklara göre, 5000 şehit verilmiştir. Ancak 1337'de Karesi Türkleri Trakya’ya, 1341'de Gelibolu’ya yağma hareketlerinde bulunmuşlardır. Arap kaynaklar, Karesi gemilerinin kendine özgü teknolojileri ile aparatlarının olduğunu ve Rumlar’ın Karesi gemilerinden korktuğunu belirtmektedir. Bu yıllarda Karesi Beyliği, deniz gücü bakımından komşusu olan Osmanoğulları Beyliği'nden daha güçlüdür.